του Πασχάλη Τσολάκη
Κύριε πρόεδρε
Ζητάτε την ψήφο των πολιτών και κυρίως απευθύνεστε στους οπαδούς και φίλους της παράταξης σας και ταυτόχρονα προσδοκάτε και την ψήφο των πληγωμένων οπαδών άλλων κομμάτων.
Κύριε πρόεδρε
Ζητάτε την ψήφο των πολιτών και κυρίως απευθύνεστε στους οπαδούς και φίλους της παράταξης σας και ταυτόχρονα προσδοκάτε και την ψήφο των πληγωμένων οπαδών άλλων κομμάτων.
Δυστυχώς όμως απεμπολήσατε όλα σας τα επιχειρήματα και όλες σας τις, καλές θα τις αποκαλέσω, προθέσεις σας, με τις πολιτικές σας πρωτοβουλίες και πράξεις.
Από εδώ, την Δυτική Μακεδονία, από την Καστοριά συγκεκριμένα, απευθυνόμενος στον τότε πρωθυπουργό της χώρας, αφού οδηγήθηκε η χώρα στο Δ.Ν.Τ και την Τρόικα, είπατε χαρακτηριστικά «…. Θέλουμε λοιπόν, να μάθουμε, αν ήταν απλώς αλλεπάλληλα ολέθρια λάθη. Ή κάτι άλλο, ακόμα πιο ολέθριο…». Κατανοητός ο υπαινιγμός σας και ίσως όχι άδικος, όπως όλα δείχνουν σήμερα.
Έκτοτε όμως πέρασε πολύς καιρός και ρίξατε τόσο νερό στο κρασί σας, που ούτε οίνος είναι, ούτε ύδωρ.
Από την αντιμνημονιακή πολιτική σας και την καταψήφιση του πρώτου μνημονίου, ένεκα του οποίου διαγράψατε και βουλευτές σας, γιατί το υπερψήφισαν, φτάσατε σήμερα να υπογράψετε όχι μόνο το δεύτερο μνημόνιο, αλλά να συγκυβερνήσετε μαζί τους, δίδοντας έτσι άφεση αμαρτιών και αθωώνοντας, τα «ολέθρια λάθη τους ή κάτι άλλο πιο ολέθριο..», δόλο ίσως; ειλημμένες αποφάσεις ίσως; Ότι τέλος πάντων υπονοούσατε και υποψιαζόμασταν όλοι όσοι δεν πιστέψαμε σε εκείνην την πολιτική και σε εκείνα τα πρόσωπα. Κι αυτή η πολιτική και αυτά τα πρόσωπα ενώ θα έπρεπε σήμερα, να απολογούνται μόνο, έναντι των πολιτών αυτής της χώρας, διεκδικούν, ίσως με λιγότερες πιθανότητες από εσάς και πάλι την εξουσία. Εκεί που θα κάνατε περίπατο στις εκλογές, καταντήσατε με τις επιλογές σας, ντέρμπι την αυτοδυναμία.
Κι αυτή σας η αγωνία, σας οδηγεί δυστυχώς και πάλι σε λάθη, που ίσως «χαϊδεύουν» κάποια μερίδα αλλά προκαλούν και προσβάλουν μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων.
Σε συνέντευξή σας είπατε « όπως συμβαίνει με τη ΔΕΗ, όπου αφήνουν το γεροντάκι να μη μπορεί να πληρώσει το ρεύμα αλλά οι ίδιοι οι συνδικαλιστές δεν πληρώνουν ρεύμα». Τι εννοούσατε κύριε πρόεδρε; Ότι οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ δεν πληρώνουν το ρεύμα των οικιών τους; Δεν πληρώνουν το ρεύμα των γραφείων τους; Αν αυτό συμβαίνει, απίθανο κατά την ταπεινή μου άποψη, τότε όλο το πολιτικό σύστημα, όλοι οι υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί, να πάνε στα σπίτια τους και η δικαιοσύνη να αναλάβει το έργο της. Γιατί αν αυτό συμβαίνει, γίνεται με την εντολή ή την ανοχή κάποιων που έχουν την εξουσιαστική δύναμη να το πράττουν. Το σίγουρο είναι ότι στην ΔΕΗ δεν πληρώνουν μεγάλες επιχειρήσεις, υπουργεία, κρατικοί οργανισμοί και φορείς. Αν εννοείται ότι πληρώνουν μειωμένο τιμολόγιο, αυτό ισχύει για όλους τους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Εκεί εστιάζεται το οικονομικό έλλειμμα ή θέλατε να στείλετε ένα πολλαπλό και πολύπλευρο μήνυμα προς την ΔΕΗ ΑΕ. & σε όσους ασχολούνται με την ενέργεια; Ρωτήσατε τα στελέχη σας, κάποια ίσως είναι και πρόεδροι ή μέλη των ΝΟΔΕ και ανήκουν στην οικογένεια της ΔΕΗ, να σας πούνε την άποψή τους, την θέση τους, τι σημαίνει ΔΕΗ και που οδηγείται αυτή η επιχείρηση και κυρίως μια ολόκληρη περιφέρεια που χρόνια προσφέρει στην Εθνική οικονομία την πολύτιμη ενέργεια με τις γνωστές περιβαλλοντικές συνέπειες και όχι μόνο;
Το γεροντάκι που αναφέρατε, η εξουσιαστική πρακτική και οι λαθεμένες πολιτικές το «ξέβρασαν» στις απόμακρες συνοικίες της ηλικίας και τον νέο τον έστειλαν στο «Νεκροταφείο των καραβιών». Ένα παρθένο καράβι, παροπλισμένο τόσο πρόωρα για να ταξιδεύουν τα σαπιοκάραβα που προκαλούν κοινωνικά ναυάγια.
Την θέση και τον τρόπο αντιμετώπισης της ΔΕΗ, από τον Κώστα Καραμανλή, που κάποιες φορές αναφέρετε, δεν την είδατε επί θητείας του; Σεβάστηκε τους εργαζόμενους της και τους στήριξε. Τα αντρίκια του ΟΧΙ, παρά τις πιέσεις, τα ξεχάσατε;
Την τιμιότητά του και τον πατριωτισμό του δεν την αμφισβήτησε ποτέ κανείς. Ούτε οι αντίπαλοί του. Το δικό του μεγάλο πολιτικό λάθος, κατά την άποψη της κοινωνίας, είναι ότι δεν μίλησε. Αν και ήταν πολύ καλός γνώστης της ιστορίας δεν εφάρμοσε αυτό που είπε ο Ισοκράτης: «Δύο καιρούς ποιού του λέγειν, περι ων οίσθα και περι ων αναγκαίον εστί λέγειν». Σε δύο περιπτώσεις πρέπει να μιλάς. Για τα όσα γνωρίζεις και για τα όσα είναι επιτακτική ανάγκη να μιλήσεις. Κι ο Καραμανλής είχε και τις δύο προϋποθέσεις για να μιλήσει. Κυρίως να εξηγήσει τι τον εμπόδισε να κάνει πράξη αυτό που υποσχέθηκε: Την επανίδρυση του κράτους. Απεναντίας εσείς μιλάτε πολύ, όχι βέβαια με το πνεύμα και το νόημα του Ισοκράτη και κυρίως ψηφίζεται πάρα πολλά παραμονές εκλογών. «…..Σε κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο που υπερβαίνουν τα 300 ευρώ, μπορεί να προχωρά το υπουργείο Οικονομικών….».
Τόσο λοιπόν κοστολογείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια; (ακόμα και του γεροντάκου;)
Απευθύνω την επιστολή αυτή προς εσάς, γιατί σας πίστεψα και σας στήριξα. Με απογοητεύσατε με τις επιλογές σας, τις μεταπτώσεις σας και την αδυναμία σας να φανείτε δυνατός στις κρίσιμες ώρες. Η συνθηκολόγηση, υπό την πίεση των απειλών, ιστορικά ποτέ δεν έσωσε μια χώρα. Απεναντίας την αποδυνάμωσε και αλώθηκε πιο εύκολα. Τους άλλους τους κρίνω και τους κατακρίνω, αλλά δεν τους πίστεψα και δεν τους στήριξα και δεν ζητώ να μου απολογηθούν. Ας το ζητήσουν εκείνοι που τους στήριξαν κι αν νιώθουν ικανοποιημένοι ας το ξαναπράξουν. Άλλωστε τα «ληγμένα» χάπια έχουν ιδιόρρυθμες παρενέργειες και κατασταλτικές ιδιότητες. (αυθαίρετη ερμηνεία, αλληγορικώς ορθή).
Κι επειδή σε κάποιες ομιλίες σας αναφέρεται ποιητικές εκφράσεις, πιστεύω πως αν αυτόν τον στίχο από τις Ευμενίδες, τον περνούσατε στον λαό ως κτήμα σας και πιστεύω σας, θα ήσασταν ήδη πρωθυπουργός από τώρα.
«Αδιάφθορο και σεβαστό – με αυστηρή γνώμη – στήνω το βουλευτήριο αυτό μέσα στην χώρα – που όταν κοιμάται – φρουρός άγρυπνός της να ʽναι».
Αυτό έχει ανάγκη η χώρα κι αυτό μόνο θα την σώσει.
kozan.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου