Κόκκινο συναγερμό σε επενδυτές και χρηματιστηριακά γραφεία έχει προκαλέσει η μεγάλη υποχώρηση των μετοχών της ΔΕΗ σε νέα χαμηλά όλων των εποχών.
Όχι τυχαία, ο νέος κύκλος χρηματιστηριακής κατολίσθησης της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας ξεκίνησε ουσιαστικά με την ανακοίνωση των ζημιογόνων αποτελεσμάτων της χρήσης 2011 (έχει χάσει το 30% της αξίας της σε 14 συνεδριάσεις) και εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες με ανατροφοδοτούμενες πωλήσεις κάτω από τα 3 ευρώ υπό τη συνοδεία πληροφοριών για σοβαρά προβλήματα ρευστότητας στην Επιχείρηση τα οποία προκαλούν ο υψηλός δανεισμός και οι ανείσπρακτες οφειλές από το τέλος ακινήτων.
Από διαγραμματικής πλευράς, η εξέλιξη που συνέτεινε στην εικόνα απαξίωσης της μετοχής στις τελευταίες συνεδριάσεις ήταν η αποτυχία του σχηματισμού αναστροφής που βρισκόταν υπό διαμόρφωση από τον περσινό Νοέμβριο (προϋπέθετε την υπέρβαση των 4,5 ευρώ), και η διάτρηση των προηγούμενων ιστορικών χαμηλών στη ζώνη 3,08 – 3,12 ευρώ.
Για την τεχνική ανάλυση, η επιβεβαιωμένη απώλεια αυτής της περιοχής τιμών ισοδυναμεί με διάσπαση της γραμμής λαιμού ενός ευρύτερου σχηματισμού Κεφαλής – Ώμων (σχηματισμός συνέχειας της πτώσης) που θεωρητικά βάζει σε περιπέτειες τη μετοχή, δίνοντας ως στόχο σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα τιμών.
Αυτό εν πολλοίς εξηγεί, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, και τον άτακτο χαρακτήρα της υποχώρησης στο ταμπλό καθώς στις τελευταίες συνεδριάσεις ενεργοποιήθηκαν αναγκαστικές πωλήσεις με στόχο την περικοπή ζημιών (stop loss).
Σύμφωνα με την εταιρεία αναλύσεων eZMarket εφόσον η εικόνα δεν βελτιωθεί άμεσα με επιστροφή πάνω από τα 3,15 ευρώ, ο στόχος που δίνει η λύση του σχηματισμού ΩΚΩ τοποθετείται στην ευρύτερη περιοχή των 2 ευρώ και ενδέχεται να συμπέσει με μια ευρύτερη καθοδική κίνηση του Χ.Α προς τα προηγούμενα χαμηλά του.
Ο «τυπικός» δε στόχος που προκύπτει από τη διαγραμματική εικόνα της μετοχής είναι αρχικά η περιοχή των 2,50 ευρώ (εσωτερικός σχηματισμός κεφαλής-ώμων) και εν συνεχεία, η περιοχή γύρω από τα 1,70 ευρώ, όταν αυτή τη στιγμή η μέση τιμή στόχος που προκύπτει από πέντε ξένες και ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρείες είναι τα 5 ευρώ, ήτοι περίπου 84% υψηλότερα από το χθεσινό της κλείσιμο.
Σε όλες τις περιπτώσεις αναλύσεων για τη ΔΕΗ οι τιμές-στόχοι είναι πλέον υψηλότερες των σημερινών, με εγγύτερες αυτές της UBS που προτείνει πώληση με στόχο τα 3,10 ευρώ και της JP Morgan που δίνει τιμή στόχο τα 3,20 ευρώ με ουδέτερη σύσταση (αμφότερες οι συστάσεις πάνω στη γραμμή λαιμού). Ακολουθεί η Deutsche Bank που πρόσφατα υποβάθμισε την τιμή στόχο στα 5 από 10 ευρώ με σύσταση διακράτησης, η Marfin Analysis με στόχο τα 5,90 ευρώ (διακράτηση), η Πειραιώς με στόχο τα 6 ευρώ, ενώ η Alpha Finance είναι από τους λίγους που φαίνεται να πιστεύουν σήμερα στις δυνατότητες εντυπωσιακού come back για τη μετοχή δίνοντας στόχο τα 13,60 ευρώ με σύσταση outperform.
Από την άλλη πλευρά είναι δύσκολο να αποδεχθεί κανείς την πραγματικότητα που «επιβάλλει» το ταμπλό αποτιμώντας μια επιχείρηση με πάγια περιουσιακά στοιχεία 16 δισ. ευρώ (σ.σ όπως τουλάχιστον αποτυπώνονται σήμερα στον ισολογισμό της) έναντι μόλις 630 εκατ. ευρώ. Όσο δηλαδή κοστίζει μόνο μια σύγχρονη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ή όσο είναι το μισό ετήσιο επενδυτικό πρόγραμμα του ομίλου (1,1 δισ. ευρώ το 2011).
Τα ζημιογόνα αποτελέσματα (148,9 εκατ. από κέρδη 557,9 εκατ. ευρώ) δεν επαρκούν για να δικαιολογήσουν την βαθιά υποτίμηση της ΔΕΗ, πόσο μάλλον όταν σε μεγάλο βαθμό ήταν αποτέλεσμα έκτακτων επιβαρύνσεων ύψους 172 εκατ. ευρώ, που ως επί το πλείστον δεν θα επαναληφθούν στη φετινή χρονιά. Σε αυτές περιλαμβάνονται ζημιά 25,6 εκατ. ευρώ από την απομείωση του χαρτοφυλακίου μετοχών, πρόβλεψη 83,5 εκατ. ευρώ για απαιτήσεις από τρίτους προμηθευτές που χρησιμοποιούσαν το δίκτυό της (Energa και Hellas Power), και πρόσθετες προβλέψεις για φορολογικά ανέλεγκτες χρήσεις οι οποίες επιβάρυναν τα αποτελέσματα με φόρο ύψους 63,1 εκατ. ευρώ.
Από την άλλη πλευρά αναμφισβήτητα προβληματίζουν τους αναλυτές οι ιδιαίτερα υψηλές υποχρεώσεις 10,2 δισ. ευρώ και ο καθαρός δανεισμός ύψους 4,7 δισ. ευρώ ο οποίος απορρόφησε πέρυσι τόκους 207,7 εκατ. ευρώ, καθώς και οι υψηλότερες δαπάνες για προμήθεια καυσίμων, λιγνίτη και αγορά ενέργειας από το σύστημα (3,159 δισ. ευρώ έναντι 2,587 δισ. ευρώ). Σε συνδυασμό δε με την υποχρέωση αγοράς του συνόλου των δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα από το 2013 και την προωθούμενη κατάτμηση και πώληση «με το κομμάτι» ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων που θα μειώσουν μεν το χρέος της Επιχείρησης, αλλά θα αδυνατίσουν παράλληλα την αξία της σε άγνωστο ακόμη βαθμό, η αβεβαιότητα είναι αυξημένη.
Εντούτοις έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν πως τα κέρδη της ΔΕΗ εύκολα ξαναγεννιούνται (από ζημιές 305,8 εκατ. ευρώ το 2008, εμφάνισε καθαρά κέρδη 693 εκατ. ευρώ το 2009 και 557,9 εκατ. ευρώ . ευρώ το 2010).
Στα ιστορικά χαμηλά αυτά επίπεδα ωστόσο, μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές εκμεταλλεύονται το ρευστό σκηνικό και ενισχύουν τις θέσεις τους. Αυτή τη στιγμή ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της ΔΕΗ μετά το ελληνικό Δημόσιο είναι το αμερικάνικο Silchester International Investors LLP" που έχει ανεβάσει το ποσοστό του σε 13,8% και η Fidelity με 5%.
Το προφανές είναι ότι η διολίσθηση της ΔΕΗ σε τόσο χαμηλά επίπεδα τιμών ευνοεί πρωτίστως τα σχέδια εκείνων που μετέχουν στην τεράστια αναδιανομή πλούτου, υποδομών και μέσων παραγωγής που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου